Chór męski w Mszanie Dolnej powstał w lutym 1945 roku. „Zaistniał spontanicznie
po długich latach okupacji niemieckiej, aby śpiewem oddawać chwałę Bogu i krzepić serca rodaków”. Pomysł utworzenia zespołu zrodził się w młodej głowie księdza Józefa Hajduka, wikariusza mszańskiej Parafii. Uzdolniony muzycznie kapłan dobrze wiedział, że śpiew daje radość, jednoczy ludzi oraz pozwala zapomnieć o trudnych wojennych przeżyciach. Sam, angażując się w powołanie chóru zadbał, by początkującymi chórzystami zaopiekował się profesjonalista. Do pracy dał namówić się krakowianin, Stanisław Maraszewski, członek Chóru Akademickiego w Krakowie. Pierwsi chórzyści rekrutowali się z przedwojennego Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży oraz rezerwistów wojskowych. W tym czasie funkcję proboszcza w mszańskim kościele pełnił ks. infułat Teofil Skalski, oddany kapłan i wielki patriota, który od samego początku wspierał ideę tworzenia chóru.
W lutym 1945 roku, zaledwie miesiąc po opuszczeniu Mszany Dolnej przez okupantów niemieckich odbyły się pierwsze próby chóru. Wystąpienia publiczne zespół rozpoczął 22 kwietnia 1945 roku na uroczystości sprowadzenia zwłok i pogrzebie pomordowanych przez Niemców mieszkańców Mszany Dolnej oraz okolicznych miejscowości.
W 1948 roku stanowisko dyrygenta objął ks. Józef Hajduk. Podczas jego działalności chór dał kilka koncertów z repertuarem świeckim oraz religijnym. Z powodu braku szczegółowych informacji nie można ustalić wielu faktów działalności chóru między 1948 a 1951 rokiem.
W 1951 roku dyrygentem został mszański organista Władysław Mokwa, a Zespół Śpiewaczy przyjął wówczas nazwę Chóru Kościelnego, co w okresie stalinowskiej dyktatury nie było mile widziane przez ówczesne władze. Wkrótce zaczęły się szykany i represje. Kilku członków chóru zostało zmuszonych do zaprzestania czynnej działalności „w tym procederze” pod groźbą utraty pracy. Ostatecznie chór przetrwał ten ciężki okres, niejednokrotnie w trakcie swoich występów wyciskając słuchaczom łzy i dodając im otuchy. Nieocenioną opiekę nad zespołem sprawował ks. Mieczysław Noworyta, który objął mszańską parafię po śmierci
ks. Skalskiego w 1958 roku. Dzięki jego staraniom, mimo wyraźnych represji ze strony władz komunistycznych, chór brał udział we wszystkich uroczystościach kościelnych.
Współpraca z Władysławem Mokwą układała się dobrze. Nowy dyrygent systematycznie wzbogacał repertuar, niejednokrotnie sam harmonizując lub opracowując pieśni na chór męski. Wiele jego rękopisów przetrwało do dziś w archiwum chóru, a niektóre z utworów nadal znajdują się w repertuarze zespołu.
W 1965 roku, przyjmując zaproszenie kustosza ks. Franciszka Walancika, chór wystąpił w Katedrze Wawelskiej. W tym samym czasie tradycją stały się coroczne wyjazdy do Szczawy na sierpniowe uroczystości upamiętniające żołnierzy Pierwszego Pułku Strzelców Podhalańskich Armii Krajowej. W poczet cyklicznych wydarzeń tamtych lat należy wpisać również coroczne Spotkania Opłatkowe, które z czasem urosły do rangi ważnej uroczystości urządzanej dla chórzystów i ich rodzin. Trwają one nieprzerwanie, przybierając formę spotkania i zabawy w Domu Strażaka. W roku 1977 miało miejsce ważne wydarzenie w historii chóru. Z pomocą ks. Noworyty i za poparciem Kurii Krakowskiej członkowie chóru otrzymali z Watykanu specjalne Błogosławieństwo Apostolskie Ojca Świętego Pawła VI. W indywidulany sposób wyróżniono dyrygenta Władysława Mokwę, który za swoje wielkie zaangażowanie w prowadzenie zespołu został odznaczony wysokim odznaczeniem papieskim – Pro Ecclesia et Pontificae. Spośród wielu występów w kolejnych latach warto przywołać te najbardziej pamiętne:w1978 roku chór uświetnił jubileusz stulecia istnienia OSP w Mszanie Dolnej, natomiast rok później w czerwcu, na lotnisku w Nowym Targu wraz z innymi zespołami z radością przywitał Papieża Polaka - Jana Pawła II.
Proboszcz Mieczysław Noworyta, którego chórzyści uważali za ich wielkiego miłośnika, odszedł do Domu Ojca w 1980 roku. W parafii pojawił się wówczas nowy proboszcz ks. Antoni Pawlita, z którym zespół nawiązał współpracę. Jednak w tym samym roku na podstawie porozumienia z zarządem OSP w Mszanie Dolnej chór przeszedł pod ich patronat, przyjmując nazwę Amatorskiego Chóru Męskiegoprzy OSP w Mszanie Dolnej. Współpraca z orkiestrą strażacką i jej dyrygentem Wojciechem Jamrozem zaowocowało udziałem chóru w różnych konkursach śpiewaczych oraz wspólnych występach. Do najważniejszych projektów, okraszonych sukcesem,
z pewnością zaliczyć można III miejsce na Międzywojewódzkim Przeglądzie Orkiestr Dętych w Rzeszowie, udział w Przeglądzie Chórów i Pieśni Patriotycznych w Nowym Sączu oraz Przeglądzie Pieśni Religijnych w Rabce Zdrój.
W 1986 roku podczas uroczystości opłatkowych w Domu Strażaka umarł dyrygent Władysław Mokwa. Moment jego śmierci miał symboliczny wymiar. Jak wspominają członkowie chóru, gdy rozpoczął dyrygowanie kolędy „Chrystus, Chrystus nam się narodził…” odszedł do Pana, rozstając się z otaczającą go rodziną i kolegami – chórzystami. W swej trzydziestopięcioletniej pracy tylko na rok przerwał działalność z chórem na rzecz podróży do Stanów Zjednoczonych. W tym czasie zastępował go organista Stanisław Ziębla. W pamięci mieszkańców Mszany Dolnej Władysław Mokwa pozostał wybitnym organistą, a przede wszystkim człowiekiem pracowitymi uczciwym. Jeszcze w tym samym roku nowym dyrygentem został Kazimierz Piętoń, który pełnił wówczas funkcję organisty w mszańskim kościele. W roku 1987 chór wraz z orkiestrą pod jego batutą brał udział w Wojewódzkim Festiwalu Orkiestr Dętych w Nowym Sączu, w którym to zespół wraz z solistą Adamem Leśniakiem otrzymał I miejsce.
Lata dziewięćdziesiąte przyniosły długo oczekiwaną wolność. W sali mszańskiej Orkanówki głośno rozbrzmiewały śpiewane przez chór pieśni patriotyczne. Od tej pory próby odbywały się w sali udostępnionej przez zarząd OSP w Domu Strażaka. Dnia 7 kwietnia 1992 roku w Sądzie Wojewódzkim w Nowym Sączu chór został zarejestrowany jako Towarzystwo Śpiewacze przy OSP w Mszanie Dolnej.
W 1994 roku chórzyści odbyli podróż do Rzymu, w którą wybrali się wraz ze swoimi rodzinami. Podczas prywatnej audiencji wykonali koncert dla Papieża Jana Pawła II, którym dyrygował Stanisław Ziębla. Na tym historycznym wydarzeniu obecny był także organista
i dyrygent Kazimierz Piętoń. W czasie wyjazdu chórzyścizwiedzili także Wiedeń, Wenecję, Florencję, Asyż, Sienę oraz Monte Cassino.
Od czasu powrotu z Rzymu zaczęła klarować się sytuacja związana z obsadą stanowiska dyrygenta chóru. Wspólną decyzją wszystkich chórzystów nowym dyrygentem w roku jubileuszu pięćdziesięciolecia istnienia zespołu został Piotr Wójcik, który od dwóch lat był już organistą w parafii oraz członkiem chóru. Na pojawiające się zarzuty ze strony społeczności, iż „chór śpiewa to samo od lat” nowy dyrygent zareagował wzbogaceniem repertuaru. Szybka zmiana okresów roku liturgicznego nie pozwalała na pracę ze sporą ilością nowego materiału. Jednak, jak mówił Piotr Wójcik, zawsze starał się dodać 2, 3 pieśni o danej tematyce do wykonywanych dotychczas. Kilka lat takiej pracy w znaczny sposób urozmaiciło repertuar. W 1998 roku zespół zajął IV miejsce na konkursie chórów w Kamienicy. Ważnym wydarzeniem muzycznym stały się listopadowe obchody wspomnienia św. Cecylii, patronki muzyki kościelnej, w trakcie których co roku organizowany był koncert chóru oraz zaproszonych gości.
W 1999 roku chór zaczął mieć poważne problemy ze składem. Absencja chórzystów na próbach oraz występach stawiały pod znakiem zapytania dalsze istnienie zespołu. Dzięki stanowczym działaniom grupy śpiewaków oraz dyrygenta udało się zwerbować nowych członków chóru, którzy zasilili zespół swoimi głosami. Głęboka transformacja składu, obejmująca kilkanaście osób we wszystkich głosach postawiła przed dyrygentem oraz zespołem zadanie budowania repertuaru prawie od nowa. Jednak chór, dzięki systematycznej pracy, zaledwie w ciągu roku opracował ponad sto pieśni.
W 2000 roku chór wyrejestrował się z Towarzystwa Śpiewaczego i przyjął nazwę Chóru Parafialnego im. ks. Józefa Hajduka w Mszanie Dolnej. W tym samym roku brał udział w Przeglądzie Chórów w Kamienicy, gdzie zdobył wyróżnienie (innych nagród nie przyznano), natomiast w 2001 roku zajął pierwsze miejsce w Konkursie Pieśni Maryjnych. W pierwszym roku nowego milenium zespół wystąpił w Sanktuarium Matki Bożej na zakopiańskich Krzeptówkach oraz w wadowickiej bazylice z okazji imienin Ojca Świętego Jana Pawła II.
Najważniejszym wydarzeniem 2003 roku był wyjazd chóru do Lwowa. W sobotę 15 lutego zaśpiewał on podczas uroczystości przeniesienia kopii Całunu Turyńskiego z katedry grekokatolickiej św. Jura do katedry łacińskiej pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Dwukrotny występ mszańskiego zespołu przed cudownym obrazem Ślicznej Gwiazdy Miasta Lwowa został przyjęty z wielkim entuzjazmem wśród licznie zebranej tam polskiej publiczności. Wcześniej chórzyści odwiedzili Cmentarz Łyczakowski, śpiewając przy grobie m.in. Marii Konopnickiej. Pieśnią "W mogile ciemnej" uczcili Orlęta Lwowskie oraz Strzelców Siczowych. W drodze powrotnej zespół został ugoszczony w Gródku Jagiellońskim. Oprócz wielu artystycznych wydarzeń tego roku warto wspomnieć wyjazd do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie. Chór uświetnił wtedy liturgię mszy świętej, transmitowanej na kanale Telewizji Polskiej. W kolejnym, 2004 roku chór wystąpił dwukrotnie w krakowskiej Bazylice na mszach transmitowanych w TVP.
Rok 2005 zaznaczył się przejmującym dla wszystkich Polaków wydarzeniem, jakim była śmierć Jana Pawła II. W tych smutnych dniach narodowej żałoby chór towarzyszył śpiewem modlitwie wiernych, także w czasie uroczystości żałobnych w dniu 7 kwietnia, które miały miejsce na mszańskim stadionie.
W 2006 roku zespół pielgrzymował na Litwę. Do najważniejszych punktów tego wyjazdu z pewnością zaliczyć można śpiew w Katedrze Wileńskiej oraz w Ostrej Bramie. Chórzyści odwiedzili także cmentarz na Rossie, śpiewając m.in. na grobie matki Józefa Piłsudskiego. Wykonali również pieśń "Gaude Mater Polonia" w muzeum Adama Mickiewicza oraz "Na bój" na zamku w Trokach.
Cztery lata później chórzyści podążali szlakiem benedyktyńskim przez Słowację, Węgry, Austrię i Czechy. W wielu miejscach zaznaczali swoją obecność śpiewem, zawsze budząc ludzką ciekawość i sympatię. Szczególne znaczenie miała wizyta w Sanktuarium Matki Bożej Matki Austrii w Mariazell, gdzie chór uświetnił swoim śpiewem mszę świętą.
W roku 2011 chór po raz kolejny brał czynny udział we mszy świętej w krakowskich Łagiewnikach, którą transmitowało TVP. Ważnym wydarzeniem, na którym zaznaczyli śpiewem swoją obecność, była uroczystość poświęcenia nowego kościoła pw. Miłosierdzia Bożego w Mszanie Dolnej.
W kolejnym roku w ramach owocnej współpracy z żeńskim chórem Cantabile z Rabki Zdrój odbyły się koncerty kolęd, na którym kilka utworów zabrzmiało w połączonym składzie. 27 maja tego roku chór męski wziął udział w III Koncercie Chórów Podhalańskich Śpiewajmy Ludźmierskiej Pani.
W 2013 roku zespół odbył kolejną podróż, tym razem na wschodnie regiony Polski. Uczestnicy wyprawy zwiedzili między innymi Zamek w Baranowie Sandomierskim, Sandomierz, Kazimierz Dolny. Śpiewali podczas mszy świętej w Sanktuarium Matki Bożej w Janowie Lubelskim oraz na zamojskim rynku. Rok później chór zaśpiewał podczas mszy świętej w Wadowicach oraz dwukrotnie w słowackiej Niżnej (w lipcu podczas imprezy partnerskiej dwóch zaprzyjaźnionych miast oraz
w październiku w czasie odpustu ku czci św. Galla w kościele parafialnym w Niżnej).
Główne obchody jubileuszu siedemdziesięciolecia istnienia chóru miały miejsce w niedzielę 22 listopada 2015 roku o godzinie 15.00. Po uroczystej mszy świętej nastąpiło wręczenie licznych nagród oraz gratulacji, honorujących pracę zespołu. Za długoletnią pracę w chórze oraz zasługi dla zespołu Srebrny Krzyż św. Jana Pawła II – medal za zasługi dla Archidiecezji Krakowskiej otrzymali: Michał Kotarba, Julian Antosz, Józef Węglarz, Stanisław Kowalczyk, Michał Ciężadlik oraz dyrygent chóru Piotr Wójcik. Zespół otrzymał także Apostolskie Błogosławieństwo od Ojca Świętego Franciszka, które odebrał najmłodszy członek zespołu, Marcin Wójcik. Po części oficjalnej nastąpił krótki koncert.
Punktem kulminacyjnym roku 2017 był wyjazd do Wrocławia. Chórzyści zwiedzili Stare Miasto, Rynek, kościół pw. św. Magdaleny, Halę Stulecia oraz Panoramę Racławicką. Następnie obejrzeli wnętrza zamku w Mosznej oraz zaśpiewali w sanktuarium na Górze Świętej Anny.
W maju roku 2019 chór brał udział w X Koncercie Chórów Podhalańskich w Ludźmierzu. Na początku października udali się na wycieczkę do Warszawy. Do najważniejszych momentów tej podróży zaliczyć można śpiew podczas mszy świętej w Katedrze Polowej Wojska Polskiego, wykonanie pieśni maryjnych w Świątyni Opatrzności Bożej, a także wizyta na grobie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, Grobie Nieznanego Żołnierza oraz Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Uczestnicy wyjazdu zwiedzili także Pałac w Wilanowie, Łazienki Królewskie, Pałac Kultury, Stadion Narodowy oraz Pomnik Fryderyka Chopina.
Jubileuszowy rok siedemdziesięciopięciolecia zespołu chór rozpoczął symbolicznie. 12 stycznia chórzyści udali się do Nowej Góry, by zaśpiewać i pomodlić się nad grobem swojego założyciela, ks. Józefa Hajduka. Po uroczystym złożeniu kwiatów w pobliskim kościele parafialnym pw. Zesłania Ducha Świętego odbyła się uroczysta msza święta, a po niej nastąpił koncert kolęd i pastorałek w wykonaniu mszańskiego chóru.
Komentarze